Суботнім гарачым днём нам трэба было ехаць у Салігорск. Для каманды гэтая паездка была нейкім своеасаблівым іспытам на прафпрыдатнасць. У чарговы раз "шахта" забірае ачкi без асаблівага супраціву. Гол Шчэгрыковіча, вядома ж, парадаваў сваім шармам. Толькі гэтага аказалася мала хоць бы для нічыёй. З гэтай камандай наўрад ці можна разлічваць на якія-небудзь поспехі ў 2015 годзе. Ну працягваем спадзявацца і верыць, што знойдзецца трэнер і кіраўнік, якія змогуць ўваскрэсіць гэтае лянівае і вельмі нязграбнае стварэнне. Экзамен правалены. Наперадзе гульні, у якіх ачкi трэба браць без асаблівых нагрузак, але турбуе асцярога за тое, што каэфіцыенты на букмекерскіх канторах будуць прыносіць карысць у фінансавым плане тым, хто ўмела імі распараджаецца, а заветныя балы слабым сапернікам. Вера ў каманду ўжо пачынае паволі згасаць. Прычым вера ў тое, што Тарпеда адмыецца ад цяперашніх расхлябаных кіраўнікоў становіцца куды больш магутнай. Рыба гніе з галавы ...
     На выезд выбраўся адносна невялікі склад ч/б. Каля 35 глотак перыядычна разводзілі цішыню мясцовых ўскраінных прыгажосцяў. Сектар "кратоў" здзяйсняў нейкія малазразумелыя манеўры па стадыёне. Як і меркавалася намі - стафф ў ч/ж застаўся недзе ў самай глыбокай нары. Бяззубая гульня не мела падстаў дзеля псіха-шызы. Вечарок ў гэты ўікэнд ня задаўся не толькі ў нашых менскіх і маскоўскіх аднаклубнікаў. На адваротным шляху хтосьцi нават паспеў перакінуцца парай фраз з футбалістамі. П..здзець - ня мяшкі варочаць. Гуляй, Тарпеда, тваю маць!!!

Фота